Όταν ο 2009 η Σάλκε τον έπαιρνε από την ΑΕΚ, ο Βασίλης Πλιάτσικας είχε όλες τις προδιαγραφές για να διαπρέψει στην Bundesliga, όμως η τύχη του γύρισε την πλάτη... Ο σοβαρός τραυματισμός που αντιμετώπισε έβαλε... φρένο στην φόρα που είχε πάρει, με αποτέλεσμα το 2013 να μείνει για περίπου 6 μήνες χωρίς ομάδα. Πλέον όμως, όπως τόνισε και ο ίδιος μιλώντας στο Gazzetta.gr, πατάει και πάλι γερά στα πόδια του. Στην Μέταλουργκ καθιερώθηκε ως δεξί μπακ, θέση την οποία παίζει και στην Ρουμανία με την Άστρα...
Να ξεκινήσουμε από το βασικότερο, όχι μόνο για έναν ποδοσφαιριστή, αλλά για κάθε άνθρωπο... Την υγεία. Η τύχη σου γύρισε την πλάτη πριν από 4 χρόνια με τον σοβαρό τραυματισμό του, που σου έκοψε την... φόρα, όταν ήσουν στην Σάλκε. Σε τί κατάσταση είσαι πλέον;
Δόξα τω Θεώ, πλέον είμαι μια χαρά. Έχω ξεπεράσει τον τραυματισμό του, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Τον έχει αφήσει στο παρελθόν, σαν να μην έγινε ποτέ. Ήταν όμως μία εμπειρία που δεν την έχω ξεχάσει, ούτε πρόκειται να την ξεχάσω. Κοιτάζω μπροστά, συνεχίζω και είμαι πιο δυνατός από ποτέ.
Από αυτά τα τέσσερα, συνολικά χρόνια, που έμεινες στην Σάλκε, τι είναι αυτό που σου έχει μείνει;
Η εμπειρία του να βρίσκεσαι σε μία τεράστια ομάδα. Σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους στην Γερμανία, με ποδοσφαιρικούς θρύλους όπως είναι ο Ραούλ, ο Νόιερ και ο Χούντελαρ...
Έμαθες κάτι από την καθημερινή σου συναναστροφή με τόσο μεγάλα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου;
Φυσικά και έμαθα... Το βασικότερο πράγμα που είναι οτι πρέπει να δουλεύεις καθημερινά, όπως έκαναν αυτοί οι παίκτες. Μπορεί να ήταν μεγάλα, τεράστια θα έλεγα, ονόματα, αλλά δούλευαν περισσότερο από όλους μας. Για αυτό πρέπει να είσαι απλός και ταπεινός για να κάνεις καριέρα.
Το διάστημα που έμεινες χωρίς ομάδα, σκέφτηκες καθόλου ότι μπορεί να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;
Όχι σε καμία περίπτωση δεν το σκέφτηκα. Πέρασε βέβαια από το μυαλό μου, αλλά όπως πέρασε έφυγε... Το μόνο που ήθελα ήταν να κρατηθώ σε καλή σωματική κατάσταση. Το δυσκολότερο όμως ήταν το ψυχολογικό κομμάτι. Ευτυχώς όμως η οικογένεια, η κοπέλα και οι φίλοι μου με βοήθησαν αρκετά και με κράτησαν εκεί που ήθελα.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή που για 8 χρόνια ήταν σε υψηλό επίπεδο, σε ΑΕΚ και Σάλκε, να βρίσκεται χωρίς επαγγελματική στέγη...
Είναι πολύ δύσκολο. Σου περνάνε πολλά πράγματα από το μυαλό, όπως π.χ να τα παρατήσεις. Σκέφτεσαι τί δεν έκανες καλά... Ότι σίγουρα έχεις κάνει κάποια λάθη και τώρα πρέπει να πάρεις τις σωστές αποφάσεις για να συνεχίσεις. Το σημαντικό είναι να καθαρίσεις καθαρό το μυαλό σου. Όσο πιο ήρεμος είσαι, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρεις να επιστρέψεις. Εμένα με είχαν ξεγραμμένο, αλλά έπεισαν τον εαυτό μου να μην τα παρατήσει, να μην με πάρει από κάτω και να φανώ δυνατός.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η μεταγραφή του στην Μέταλουργκ;
Το να πάω να παίξω στην Ουκρανία, σε ένα πρωτάθλημα μη αναγνωρίσιμο αλλά δυνατό και μετά να με εμπιστευτεί μία ομάδα που παίζει στο Europa League, ήταν μία επιβεβαίωση οτι κανείς δεν πρέπει να τα παρατάει. Εγώ ήμουν στην αφάνεια και κατάφερα τώρα να παίζω στην Ευρώπη με την Άστρα.
Μετανιώνεις για κάποια απόφασή σου;
Δεν είναι οτι μετανιώνω για κάτι... Όλα είναι μέρος της ζωής. Παίρνεις μία απόφαση, χωρίς να ξέρεις ποια είναι η κατάληξή της. Σου γίνεται μάθημα. Από λάθη και τις αποτυχίες μαθαίνεις και εγώ έμαθα αρκετά πράγματα, μέχρι στιγμής.
Η μετακόμισή σου στην Ουκρανία, πως προέκυψε;
Έψαχνα για ομάδα και επικοινώνησε μαζί μου ο μάνατζερ του Μπάστος και με ρώτησε αν θα ενδιαφερόμουν να πάω στην Μέταλουργκ. Πήγα για δοκιμή τον Οκτώβριο του 2013, όμως στην πρώτη προπόνηση έπαθα διάστρεμμα, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να γυρίσω στην Αθήνα, να κάνω για περίπου 2-3 προπονήσεις προκειμένου να γίνω καλά και να ξαναπάω εκεί τον Ιανουάριο του 2014.
Αυτή όμως δεν ήταν και η μοναδική ατυχία που είχες με την Μέταλουργκ, καθώς ξαφνικά βρέθηκες σε μία εμπόλεμη ζώνη...
Ναι, αλλά η κατάσταση δεν ήταν έτσι από την αρχή. Όλα ουσιαστικά ξεκίνησαν όταν φύγαμε για διακοπές, τον Μάιο. Το κακό ήταν οτι οι άνθρωποι της ομάδας ήθελαν να μείνω εκεί...
Ποια στιγμή θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό σου από τα όσα έζησες εκεί;
Υπάρχουν πολλές στιγμές, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Έζησα πρωτόγνωρες καταστάσεις στους 5 μήνες που έμεινα εκεί. Υπήρχαν στο δρόμο οπλισμένοι στρατιώτες, αντάρτες μας έκαναν έλεγχο στο λεωφορείο της ομάδας, τι να πρωτοθυμηθώ...
Από την Ουκρανία, ο επόμενος σταθμός στην καριέρα σου ήταν η Άστρα...
Είχα ζητήσει να μείνω ελεύθερος από την Μέταλουργκ και μετά από λίγες ημέρες, η Άστρα κατέθεσε επίσημη πρόταση για την απόκτησή μου. Μου είπαν οτι πρόκειται για μία νέα ομάδα, που έχει νέο πρόεδρο, ο οποίος θέλει να ανεβάσει επίπεδο το ποδόσφαιρο της χώρας. Πέρυσι είχε πάρει το Κύπελλο, κατάκτησε το Σούπερ Καπ και συμμετείχε στα προκριματικά του Europa League.
Το σκέφτηκες καθόλου πριν απαντήσεις θετικά;
Ήταν ένα ρίσκο να πάω κάπου χωρίς να ξέρω ούτε τη νοοτροπία της χώρας, ούτε της ομάδας. Τέλος καλό όμως, όλα καλά. Μετά την πρόκριση επί της Λιόν, την Άστρα την έμαθαν στην Ευρώπη και φαίνεται πως έχω πάρει την σωστή απόφαση.
Το συμβόλαιό σου πότε λήγει;
Το καλοκαίρι του 2016...
Από Ελλάδα δεν δέχθηκες καμία κρούση;
Όχι, δεν επικοινώνησε κανένας μαζί μου.
Πες μας δύο λόγια για την Άστρα;
Πλέον προπονητή έχουμε τον Όλεγκ Προτάσοφ, με βοηθούς τους Καρύδα και Στόικα. Το όνομά του ανεβάζει επίπεδο, καθώς τόσο αυτός, όσο και οι συνεργάτες του είναι άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Εμπνέουν σεβασμό μέσα από την δουλειά τους και δικαιώνουν τον πρόεδρο για τον ρόλο που τους έδωσε. Στην ομάδα τώρα, υπάρχει έλλειψη εμπειρίας γιατί είναι νέα στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Κάτι που μπορεί να αλλάξει μόνο μέσα από την σκληρή δουλειά. Για αυτό προσπαθούμε όλοι, καθώς θέλουμε να αποδείξουμε οτι η Άστρα δεν είναι μία ομάδα... φούσκα. Ο πρόεδρος θέλει να την κάνει μία σταθερή δύναμη στην χώρα.
Οι στόχοι φέτος ποιοι είναι;
Πέρυσι βγήκαμε δεύτεροι και φέτος είχαμε ως στόχο να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Το παιχνίδια του Europa League όμως μας στοίχησαν βαθμούς λόγω κούρασης. Πλέον κοιτάμε να ευχαριστηθούμε τα παιχνίδια που απομένουν στην Ευρώπη, να βγάλουμε τον πρώτο γύρο και στον δεύτερο να κάνουμε την αντεπίθεσή μας.
Στην Άστρα ξανάσμιξες με έναν παλιό σου συμπαίκτη, τον Γιάννη Αραμπατζή με τον οποίο ήσασταν μαζί και στην ΑΕΚ...
Ναι... Την πρόταση και στους δύο μας την έκανε ο ίδιος μάνατζερ. Όταν ενημερώθηκα σχετικά με το ενδιαφέρον της Άστρα, μου είπαν οτι θα είναι και ο Γιάννης εδώ. Δυστυχώς όμως στάθηκε άτυχος, καθώς ήθελαν να πουλήσουν τον τερματοφύλακα που είχαν, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν, με αποτέλεσμα να μην έχει πάρει χρόνο συμμετοχής. Το καλό όμως είναι οτι τον εμπιστεύονται και το καλοκαίρι που λήγει το συμβόλαιό του, θα του ανανεώσουν...
Η συνύπαρξή σας, βοήθησε περισσότερο εσένα ή τον Γιάννη που αγωνίζεται για πρώτη φορά σε ξένη ομάδα. Και λέω πρώτη φορά γιατί η Κύπρος δεν έχει διαφορές από την Ελλάδα;
Ο ένας βοηθάει τον άλλον, ειδικά στον ψυχολογικό τομέα... Ο Γιάννης πλέον μένει εδώ με την γυναίκα του και όπως «παίρνω» πράγματα από αυτούς, έτσι «παίρνουν» και εκείνοι από εμένα, καθώς έχω συνηθίσει να είμαι μακριά από την Ελλάδα τόσα χρόνια.
Στην ΑΕΚ σε γνωρίσαμε κυρίως ως παίκτη του κέντρου, αλλά εδώ και ένα χρόνο έχεις καθιερωθεί ως δεξιό μπακ...
Τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στην Εθνική την είχα παίξει αυτή την θέση. Μου έλειπε όμως η ποδοσφαιρική ταυτότητα. Έπρεπε να διαλέξω τί ήταν καλύτερο για εμένα, τί μου ταίριαζε περισσότερο.
Τι σε κέρδισε σε αυτή την θέση;
Είναι αυτό που σου είπα οτι μου ταιριάζει περισσότερο. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Είναι θέμα εμπειρίας και αγωνιστικού ρυθμούς. Στο κέντρο χρειάζεσαι μεγαλύτερη εμπειρία για να διαχειριστείς την θέση και φυσικά να έχεις συνεχόμενα παιχνίδια. Εγώ δεν τα είχα αυτά και ήταν λίγο δύσκολα στην αρχή για να διεκδικήσω αυτό που ήθελα. Η θέση στο δεξί άκρο της άμυνας είναι πιο απλή, καθώς αν κάνεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα, όλα πάνε καλά.
Η ζωή στο Τζιούρτζιου πως είναι;
Δεν μένουμε στο Τζιούρτζιου, αλλά στο Βουκουρέστι που είναι 70 χιλιόμετρα μακριά. Στην αρχή προετοιμαζόμασταν στο προπονητικό κέντρο της Ρουμανίας, αλλά επειδή έπρεπε να περάσουμε από το κέντρο της πόλης και να φάμε όλη την κίνηση, αποφασίστηκε να πηγαίνουμε στο Τζιούρτζιου. Από εκεί που μένουμε και μας παίρνει το πούλμαν της ομάδας, είναι ουσιαστικά μία ευθεία, που την κάνουμε 40 λεπτά.
Σου λείπει καθόλου η Ελλάδα;
Φυσικά και μου λείπει. Μπορεί να έχω αποκτήσει πολλές εμπειρίες εδώ στο εξωτερικό, αλλά έχω ζήσει αρκετά χρόνια μόνος μου;
Θα γύριζες πίσω;
Ναι. Αν έρθει μία καλή πρόταση από μία ομάδα που πραγματικά με θέλει, θα την προτιμήσω.
Κεφάλαιο Εθνική ομάδα. Την σκέφτεσαι καθόλου;
Σίγουρα. Ποιος παίκτες που έχει παίξει, δεν σκέφτεται την επιστροφή του; Απλά προσπαθώ να μην αγχώνομαι. Θέλω να είμαι ήσυχος για να ασχοληθώ με την ομάδα και να κάνω αυτά που θέλω. Δεν είναι άλλωστε στο δικό μου χέρι. Αν με θέλουν και με πιστεύουν, θα με καλέσουν... Το πιο σημαντικό όμως είναι να είμαι ήρεμος.
Διεθνείς με την Εθνική Ρουμανίας έχετε στην ομάδα;
Ναι, είναι ο Λουνγκ, ο Ενάκε και ο Λουνγκ...
Τι σου έλεγαν μετά τη νίκη στο Καραϊσκάκη;
Οτι δεν περίμεναν να είναι τόσο διαφορετική η Εθνική ομάδα. Θεωρούσαν πως θα ήταν πιο δύσκολο για αυτούς.
gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου